• در IoT مسیریابی پیاده سازی نشده است حسگر ها داده ها رو مستقیما به اینترنت ارسال می کنند زیرا آنها به اینترنت متصل اند. در WSN نود ها مسیر ترافیک برای رسیدن به نود سینک را ایجاد می کنند. این نود نزدیک نودها هستند و می توانند برای خواندن داده های جمع آوری شده در دسترس باشند.

در IoT ، اشیا ممکنه هر سنسور، انسان، دوربین، کامپیوتر ها، تلفن ها و غیره باشند. این اشیا  یا دستگاه ها امکان بارگذاری هر نوع داده ای به اینترنت دارند و بنابراین کاربران دیگر ممکنه از این داده ها در اپلیکیشن خود استفاده کنند.

• WSN نمونه ای از شبکه های Ad hoc هستند و ویژگی های شبکه Ad hoc را دارند. هر چند در IoT داده ها فقط در یک hop به اینترنت ارسال می شوند. یک hop مسیری است که یک بسته داده از یک روتر یا نقطه میانی ​​به یک روتر یا نقطه دیگر در شبکه می گویند.

• نود سینک در WSN ممکنه به اینترنت متصل باشد به عبارت دیگر، همه شبکه WSN یک نود تکی در IoT می تواند محسوب گردد.

در نهایت، این موضوع را می توانید به هر نحوی که می خواهید نگاه کنید در نظر بگیرید. گاهی اوقات شما می توانید نام ها را تغییر دهید اما نه هر زمان، به هر حال این، تنها نظر بنده است.

واضح ترین تفاوت نسبت به WSN، فقط از سنسور ها استفاده می کنند و حتی بطور خاص از سنسور های بی سیم که متصل اند. این سنسور های بی سیم معمولا برای یک دلیل خاص نصب می شوند.

گره های منبع در WSN هیچ آدرس IP ندارند. گره های منبع باید از طریق برخی از پروتکل های مسیریابی با گره های سینک ارتباط برقرار کنند. در IoT هر گره باید آدرس IP داشته باشد، به طوری که کاربر اینترنت می تواند به طور مستقیم با سنسور از هر جایی در جهان ارتباط برقرار کنند.

IoT چیزی جدید نیست. صرفا پیشرفتی است که در چندین دهه گسترش یافته است، در حال حاضر با استفاده از IP به جای پروتکل هایa اختصاصی، و شاید به اینترنت عمومی متصل باشند. و Wireless هیچ چیز جدیدی نیست، به ویژه به این دلیل که همه ما از Wi-Fi برای مدت زمان زیادی استفاده کرده ایم. بنابراین نمی توان بیش از این و یا دقیق تر به این موضوع بپردازیم.

پاسخ کلی تر بنده، می تواند نسبت به شبکه حسگر بی سیم (WSN)، صرفا یک زیر مجموعه ای از IoT باشد.

منبع : اینترنت اشیا اول (IoTOne)

لطفا نظرات خود را در زیر ارسال نمایید .